توو این شرایط قرنطینه خانگی و رعایت دیوانهکننده بهداشت و اینا. لپتاپ خریدم و خیلی خوشحالم.
اما خب الان دارم به این فکر میکنم که، خوشحالی چرا؟ شاید دارم بزرگ میشم. شاید دنیای اطرافم خیلی زشته.
دارم به این فکر میکنم وقتی خیلیها نون شب ندارن که بخورن، من چرا باید لپتاپ ان تومنی داشته باشم؟ البته اینو خودم نخریدم، که خب بدتر! لپتاپ قبلیم هم فعلا خیلی خوب کار میکنه، صرفا پدر گرامی فکر میکرد اینو اگه الان نخره بعدا باید کلی بیشتر بابتش بده! کلا همیشه من قربانی این نوع تصمیمها میشم. البته قربانی نه شاید. چون احتمالا خیلیها دوست دارن بدون اینکه حتی یک کلمه حرف بزنن یکی براشون خرید کنه اونم اینجوری. ولی خب من الان دارم به این فکر میکنم که قبلیه هم کار میکرد. و این یکی اینقدر خوشگل و ظریف و خوبه که اثلا حیفم میاد بهش دست بزنم!
خلاصه که، امیدوارم خدا بخواد و تن همه سلامت باشه. این چیزا خیلی مهم نیستن. حالا این وسایل الکترونیکیمون هم اگه خوب کار کنن، خوبه. ولی اولش همه سالم باشن!
درباره این سایت